Son blog yazımda, üniversitede olduğum zaman Fransızca okudum dedim.
Universitede olduğumuz zaman, bazen kurslarımız sadece düşünürüz. Geleceği düşünmek korkutucu olabilir. Gelecekte belirsizlik ve endişe var. Üniversiteki son yıldima, gelecek için hiçbir planım yoktu. Ancak, birkaç firkim vardı.
Ben bir fikir insani yardımlarda çalışmaktı vardı. Veya başka ülkede ingilizce öğretmek bir fikirdi. Kişisel antrenör olabilir. Ancak modern ekonomide için fikirlerden daha fazlasında ihtiyacın var. Deneneyime ihtiyacın var. Veya şansa ihtiyacın var. Neyse ki şansım oldu.
Göçmen çocuklara yardım etmek eden bir organizasyon için bir iş buldum. Harika bir fırsattı. Dünya hakkında çok öğrendim. İnsanlar için empatı buldum. İnsanlara yardım etmekten dolayı her gün mutlu oldum.
Fakat sonunda, değişim gerekli oldu. Bir meydan okuma istedim. İşim değiştirmeye karar verdim. Ama bu zaman, şansa göre daha fazlasında ihtiyacım vardı. Seçeneklerimi değerlendirim. Ben entelektüel bir şey istedim. Ben daha yüksek maaşa ihtiyacım vardı.
Teknoloji endüstrisi benim en iyi seçenekimdi. Bu endüstri birçok farklı fırsat sunuyor. Ama ben bilimlerinde üniversite diplomam yoktu. Üniversiteye geri mi dönmeliyim? Ülkem Avrupa’yı gibi değildir. Üniversite burada çok pahalıdır. Daha fazla ödememek istemedim.
Ancak en önemli şey, bir üniversite diplomam ihtiyacın yok. Yazilim mühendisi olmak için, sadece bilgi ve becerilini gerekir. Ben boş zamanlarımda öğrenmeye başladım. Halen tam zamanlı bir işim vardı. Zaman yönetimi gerkiyordu. Ama motivasyon gerekli değildi çünkü ben kendimi geliştirme arzusu vardı. Birkaç ay öğrenmeyı bir yeni iş aramaya başaldım. Ben çok iş görümesi vardı. Birçok kişi bana hayır demişti.
Ama bir hedefin olduğunda, devam ediyorsan lazim. Bir gün yeni bir iş buldum en sonunda. Sonra kaybettim. Sonra daha iyi bir iş buldum. Mutluyum çünkü artık iyi bir işim var, boş zamanlardında hobilerimi takip edebiliyorum. İş önemlidir, ancak işten daha fazlasına ihtiyacımız vardır. Yalnızca çalışırsak, biz hayatımız üzerinde hiçbir kontrole yok. Bazen evde çalışmak gerekiyor. Bazen haftada 50 veya 60 saat çalışıyorum.
Hayat ve iş çok rutin olabiliyor. Ama yapmak istediğim işleri yapacak zaman buluyorum. Ama kendimi geliştirmeyi severim. Bu yüzden bu dili öğreniyorum. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Benim adım Hıdır, elimden gelen budur.